حجم آب و شدت پخش در زیر آبپاشها نسبت به فاصله از آبپاش متغیر است. الگوی پخش آب در دایره خیس شده هر آبپاش را الگوی توزیع گویند. این الگو برای هر آبپاش در فشار ثابت باید ثابت باشد. اما تغییرات فشار باعث تغییر در الگوی توزیع آب می شود. چنانچه عمق آب ریخته شده روی زمین را در اطراف آبپاش بررسی کنیم خواهیم دید که در فشار خیلی کم چون اکثر قطرات قطر یکنواخت دارند عمدتا” به خارج پرتاب شده و لذا شدت پخش در قسمت حاشیه دایره پخش زیادتر است و اگر از قسمت نزدیک آبپاش که معمولا” ریزش آب زیاد است صرفنظر کنیم، تقریبا در وسط دایره پخش حجم آبی که به زمین می رسد کم است. در واقع مثل آن است که الگوی توزیع آب مشابه یک حلقه لاستیک بادکرده اتومبیل یا نان شیرینی دونات باشد.
در صورتیکه اگر فشار مناسب باشد الگوی توزیع مشابه مثلثی است. در این حالت عمق آب از حاشیه دایره خیس شده به سمت مرکز پخش به صورت خطی افزایش می یابد. چنانچه فشار در آبپاشها بسیار زیاد باشد قطرات تشکیل شده آب ریز خواهند بود و برد پرتاب آنها کم است. در این حالت اکثر قطرات در همان نزدیکی های آبپاش فرو ریخته و عمق آب در حاشیه دایره خیس شده بسیار اندک است.
در هر حال فشار نامناسب در سیستم بارانی– چه زیاد و چه کم- باعث می شود تا بعضی از جاهای زمین کمتر آبیاری شود که اثر آن بر رشد گیاه در آن نقاط مشهود است.
تاثیر قطر روزنه آبپاش و شکل سر آبپاش بر الگوی توزیع آب به اندازه فشار نیست. بخصوص این که می توان اثر آنها را با نصب صفحات منحرف کننده جریان خنثی نموده و یکنواختی پخش آب را افزایش داد. اثر زاویه جت خروجی آب نیز بیشتر بر شعاع دایره پاشش است تا الگوی توزیع. لذا اگر بخواهیم یکنواختی پخش آب در دایره پاشش افزایش یابد لازم است در طراحی فشار سیستم دقت شود.